آهنگهای ویژه

  • آهنگ ما را بس از گروه ماه بانو

  • آهنگ you are not sorry از taylor swift

  • آهنگ هوای تو فاطمه مهلبان

  • اجرای زنده اهنگ بمون محسن یگانه

  • اهنگ Blinding Lights از The Weeknd

  • اهنگ سرنوشت سیاوش قمیشی

اخبار

بی هویتی خواننده ایران

0

با این کار علاوه بر دوستی و مودت و برادری بیشتر بین مناطق مختلف، حقی نادیده گرفته نشود و اجحافی بر مستندات تاریخی نشده باشد.»

تیرماه سال جاری مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه از تکمیل پرونده ثبت دالاهو به عنوان شهر ملی تنبور و ارسال آن به وزارت میراث فرهنگی خبر داد. این خبر در بدو انتشار با انتقاداتی از سوی نوازندگان و پیشکسوتان تنبور شهر های دیگر استان کرمانشاه همراه بود. خانه موسیقی از سال گذشته و با مطرح شدن این مساله در برخی محافل استانی نامه ای به استانداری کرمانشاه ارسال کرد و با توجه به خواست هنرمندان خواهان جلوگیری از این مساله شده بود. با مطرح شدن دوباره خبر فوق خانه موسیقی نامه ای به علی اصغر مونسان(وزیر میراث فرهنگی) نوشت و با ابراز مخالفت از تصمیم فوق و با توجه به اینکه استان کرمانشاه مهد رشد و خاستگاه تنبور در ایران بوده است، خواستار نامگذاری این استان یا شهر کرمانشاه به عنوان مرکز استان به نام شهر ملی تنبور شد.

در همین رابطه در گفت‌وگویی با «فرید الهامی» آهنگساز و نوازنده تنبور شهر صحنه، نظر او را درباره‌ی نام‌گذاری یک شهر به نام شهر ملی تنبور و همچنین قدمت و خاستگاه جغرافیایی تنبور جویا شدیم.

فرید الهامی در ابتدای صحبت هایش پیرامون ریشه ساز تنبور گفت: «به نظرم قبل از پرداختن به دو حوزه از حوزه‌های جغرافیایی تنبور(صحنه و گوران) می‌بایست به ریشه‌های این ساز کهن زهی زخمه‌ای بپردازیم. دستاوردهای باستان‌شناسان بر اساس سنگ نوشته‌ها، مهرها و سفال‌ها و نگاره‌ها، دیرینگی این ساز به هزاره‌های دوم و سوم قبل از میلاد می رسد؛ اما در مناطق زاگرس‌نشین غرب ایران از حلبچه و هاوار کنونی در اقلیم کردستان تا منطقه هورامان و مناطقِ لک نشین در استان لرستان این ساز توسط قدما از ۱۰۰۰ سال پیش تا به امروز میراثداری شده است.»

این نوازنده تنبور به حوزه تنبور صحنه به اختصار اشاره کرد و افزود: «تنبور قبل از آنکه توسط شاه خوشین لرستانی به اشتهار و تقدس آیینی برسد، از جانب اربابان فرهنگ و هنر در مناطق مختلف تسکین دهنده ی تنهایی‌ها و نامرادی‌های روزگار هم بوده است؛ اما بر اساس گواهی‌های موجود در تاریخ (الفهرست…) بیشتر در منطقه‌ی پهلویان بالاخص در دینور مورد توجه بوده و می‌توان گفت که دینور (ماه کوفه) علاوه بر اینکه از بار علم و دانش شاخص نجد ایران بوده، بلکه از بار هنری نیز همگام با ادبیات و فرهنگ دارای پایگاه نشر و احیاء نغمات گوسان های زمان باربدها نیز بوده است.»
این پژوهشگر حوزه تنبور افزود: «لازم به ذکر است که دینور دو حاکم نشین داشته؛ یکی حاکم نشین کرمانشاه و دیگر حاکم نشین خود دینور. یعنی حوزه جغرافیایی دینور تا کرمانشاه و حد واسط ماه بصره (نهاوند) را شامل می شده است؛ و این مرکزیت علم و دانش و هنر بخشی از شهرستان کنونی صحنه است. این منطقه بر اساس اسناد و مدارک باستان شناسی همچون استودان شیرین و فرهاد، تپه شیخی آباد… دارای قدمتی مشخص است و همیشه در زاگرس شاخصه های حفظ و اشاعه ی فرهنگ و هنر را در خود در هر مقطعی از تاریخ بر اساس اسناد تاریخی داشته است. پس از آنکه شاه خوشین در قرن چهارم تنبور را هیبتی تازه با تعریفی جدید ارائه می دهد، صحنه (دینور) اولین پایگاهی است که این انقلاب هنری با تعریف جدیدش را می پذیرد‌؛ که این پایگاه را می توان در مقاطع مختلف تاریخی بر اساس شواهد و قراین موجود بازنمایاند. دده بگتر در این منطقه در قرن پنجم هجری نمونه ی شاخص این مفهوم است که حظ روحانی با نوای تنبور را با یارانش جمع می بسته اند. اهتمام به مقام و پردازش به روح هنر از جمله ساخت و تهیه ی این ساز در منطقه نسل به نسل و دوره به دوره انتقال داده می شود تا به پیرفتحعلی صحنه ای در قرن هشتم می رسد، که اگر بخواهیم در این خصوص مفصل بنویسیم خود مقاله ای بلند خواهد شد.»

به گفته‌ی «الهامی» حوزه ی تنبورنوازی صحنه در هر دوره و عصری رونق می گیرد تا به زمان سید فرضی و شیخ امیر در قرن دوازدهم نزدیک به ۳۲۰ سال قبل (هم عصر با نادرشاه افشار) می رسد و در هر دوره ای مقامی از جانب این بزرگان به گنجینه ی مقام های تنبور اضافه می گردد. کوک دوم تنبور(فاصله پنجم درست) و مقام مهمی در تنبور یارسان بنام شیخ امیری است که نمونه ی یک پردازش وزین میباشد. اهتمام بر حفظ و اشاعه ی مقامهای تنبور به واسطه ی ،تیمور ثانی، سید نصرالدین جیحون آبادی، آقاعباس جیحون آبادی و… دست به دست مکتب تنبور صحنه را به اوج شکوفایی و غنای موسیقیایی می رساند؛ تا آنکه سید ایاز و باباغلام همت آبادی و سید امرالله شاه ابراهیمی ،درویش امیر حیاتی و… آنرا به نسل امروزی می رسانند.

الهامی در خصوص تغییرات تنبور نیز گفت: «سه سیم شدن تنبور از حدود ۱۴۰ سال پیش در صحنه اتفاق افتاده (به روایتی از استاد خداوردی  و به روایتی از زنده یاد استاد نورعلی الهی). در سال ۱۳۳۲ برای اولین بار درویش امیر حیاتی تنبور را در رادیو با اشعار فارسی (علی گویم علی جویم ) اجرا می کنند و در سال ۱۳۵۳  استاد زنده یاد سید امرالله شاه ابراهیمی پدر تنبور نوازی معاصر، تنبور را از جمخانه ها به سوی استیج های موسیقی هدایت می کنند و پس از آن از بارزترین اساتید منطقه در معرفی ساز  تنبور  در بین نسل امروز و همچنین در ابعاد جهانی بی شک زنده یاد استاد سیدخلیل عالی نژاد بود که نقش بسزایی دراین مهم داشته است.:

الهامی به نقش ویژه منطقه صحنه در خصوص رشد ساز تنبور اشاره کرد و گفت: «با توجه به مستندات تاریخی و صدها نشانه با دلیل و سند از تنبور نوازی و تنبورسازی در این منطقه، شهر صحنه را بی شک می توان به نوعی مهد تنبور و مقام نامید. اما جای هیچ شک و شبهه ای نیست از دوران گذشته تنبور سازی و تنبور نوازی در گوره جو و گهواره و ایل قلخانی و سنجابی  جایگاه ویژه ای داشته است و همچنین میراثدارانی چون کادارا ، لالو بیر خان، سید قاسم افضلی درویش علی میر، سید محمود علوی،سید ولی حسینی و استاد طاهر یارویسی و… در این مناطق می زیسته اند و اجداد استاد اسدالله فرمانی تا هشت نسل گذشته در ساخت ساز تنبور همت گماشته‌اند.»

فرید الهامی با اشاره به موضوع ثبت شهر ملی تنبور خطاب به مسولان میراث فرهنگی و استانداری کرمانشاه گفت: «با توجه به پیشینه فرهنگی این ساز در دو حوزه تنبور نوازی که پیشتر عنوان شد آیا بهتر نیست از دوشهر صحنه و دالاهو به عنوان شهر های تنبور یاد شود؟! تا با این کار علاوه بر دوستی و مودت و برادری بیشتر در بین دو منطقه حقی نادیده گرفته نشود و اجحافی بر تاریخی نشده باشد. اگر قصد و هدف پاسداری از این ساز است که همدلی و درکنار همدیگر بودن مهمترین مساله است و بر اساس مفاد کنوانسیون یونسکو ثبت ملی و جهانی، جهت صلح و همچنین مهر و دوستی در بین اقوام مختلف بنانهاده شده است. جلسه ای که در  ۱۶ دیماه ۱۳۹۸ در کرمانشاه با حضور اساتید و بزرگان دو حوزه برگزار شد، صورتجلسه ای با امضای تمام بزرگان منطقه منعقد گردید که تماما متفق القول بر ثبت این دوشهر( صحنه و دالاهو) بعنوان شهر تنبور صحه گذاشته شد.»

وی در پایان سخنانش گفت: «ارادت بنده نسبت به  اساتید منطقه گوران و دالاهو از جمله زنده یاد استاد طاهر یارویسی و زنده یاد سیدقاسم افضلی و همچنین جناب استاد علی اکبر مرادی  و سایر اساتید دارم پیوندی ناگسستنی است.»

01 سپتامبر 20
بدون دیدگاه
بازدید 1,183
دانلود

رکورد کنسرت درایران شکست

0

با این کار علاوه بر دوستی و مودت و برادری بیشتر بین مناطق مختلف، حقی نادیده گرفته نشود و اجحافی بر مستندات تاریخی نشده باشد.»

تیرماه سال جاری مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه از تکمیل پرونده ثبت دالاهو به عنوان شهر ملی تنبور و ارسال آن به وزارت میراث فرهنگی خبر داد. این خبر در بدو انتشار با انتقاداتی از سوی نوازندگان و پیشکسوتان تنبور شهر های دیگر استان کرمانشاه همراه بود. خانه موسیقی از سال گذشته و با مطرح شدن این مساله در برخی محافل استانی نامه ای به استانداری کرمانشاه ارسال کرد و با توجه به خواست هنرمندان خواهان جلوگیری از این مساله شده بود. با مطرح شدن دوباره خبر فوق خانه موسیقی نامه ای به علی اصغر مونسان(وزیر میراث فرهنگی) نوشت و با ابراز مخالفت از تصمیم فوق و با توجه به اینکه استان کرمانشاه مهد رشد و خاستگاه تنبور در ایران بوده است، خواستار نامگذاری این استان یا شهر کرمانشاه به عنوان مرکز استان به نام شهر ملی تنبور شد.

در همین رابطه در گفت‌وگویی با «فرید الهامی» آهنگساز و نوازنده تنبور شهر صحنه، نظر او را درباره‌ی نام‌گذاری یک شهر به نام شهر ملی تنبور و همچنین قدمت و خاستگاه جغرافیایی تنبور جویا شدیم.

فرید الهامی در ابتدای صحبت هایش پیرامون ریشه ساز تنبور گفت: «به نظرم قبل از پرداختن به دو حوزه از حوزه‌های جغرافیایی تنبور(صحنه و گوران) می‌بایست به ریشه‌های این ساز کهن زهی زخمه‌ای بپردازیم. دستاوردهای باستان‌شناسان بر اساس سنگ نوشته‌ها، مهرها و سفال‌ها و نگاره‌ها، دیرینگی این ساز به هزاره‌های دوم و سوم قبل از میلاد می رسد؛ اما در مناطق زاگرس‌نشین غرب ایران از حلبچه و هاوار کنونی در اقلیم کردستان تا منطقه هورامان و مناطقِ لک نشین در استان لرستان این ساز توسط قدما از ۱۰۰۰ سال پیش تا به امروز میراثداری شده است.»

این نوازنده تنبور به حوزه تنبور صحنه به اختصار اشاره کرد و افزود: «تنبور قبل از آنکه توسط شاه خوشین لرستانی به اشتهار و تقدس آیینی برسد، از جانب اربابان فرهنگ و هنر در مناطق مختلف تسکین دهنده ی تنهایی‌ها و نامرادی‌های روزگار هم بوده است؛ اما بر اساس گواهی‌های موجود در تاریخ (الفهرست…) بیشتر در منطقه‌ی پهلویان بالاخص در دینور مورد توجه بوده و می‌توان گفت که دینور (ماه کوفه) علاوه بر اینکه از بار علم و دانش شاخص نجد ایران بوده، بلکه از بار هنری نیز همگام با ادبیات و فرهنگ دارای پایگاه نشر و احیاء نغمات گوسان های زمان باربدها نیز بوده است.»
این پژوهشگر حوزه تنبور افزود: «لازم به ذکر است که دینور دو حاکم نشین داشته؛ یکی حاکم نشین کرمانشاه و دیگر حاکم نشین خود دینور. یعنی حوزه جغرافیایی دینور تا کرمانشاه و حد واسط ماه بصره (نهاوند) را شامل می شده است؛ و این مرکزیت علم و دانش و هنر بخشی از شهرستان کنونی صحنه است. این منطقه بر اساس اسناد و مدارک باستان شناسی همچون استودان شیرین و فرهاد، تپه شیخی آباد… دارای قدمتی مشخص است و همیشه در زاگرس شاخصه های حفظ و اشاعه ی فرهنگ و هنر را در خود در هر مقطعی از تاریخ بر اساس اسناد تاریخی داشته است. پس از آنکه شاه خوشین در قرن چهارم تنبور را هیبتی تازه با تعریفی جدید ارائه می دهد، صحنه (دینور) اولین پایگاهی است که این انقلاب هنری با تعریف جدیدش را می پذیرد‌؛ که این پایگاه را می توان در مقاطع مختلف تاریخی بر اساس شواهد و قراین موجود بازنمایاند. دده بگتر در این منطقه در قرن پنجم هجری نمونه ی شاخص این مفهوم است که حظ روحانی با نوای تنبور را با یارانش جمع می بسته اند. اهتمام به مقام و پردازش به روح هنر از جمله ساخت و تهیه ی این ساز در منطقه نسل به نسل و دوره به دوره انتقال داده می شود تا به پیرفتحعلی صحنه ای در قرن هشتم می رسد، که اگر بخواهیم در این خصوص مفصل بنویسیم خود مقاله ای بلند خواهد شد.»

به گفته‌ی «الهامی» حوزه ی تنبورنوازی صحنه در هر دوره و عصری رونق می گیرد تا به زمان سید فرضی و شیخ امیر در قرن دوازدهم نزدیک به ۳۲۰ سال قبل (هم عصر با نادرشاه افشار) می رسد و در هر دوره ای مقامی از جانب این بزرگان به گنجینه ی مقام های تنبور اضافه می گردد. کوک دوم تنبور(فاصله پنجم درست) و مقام مهمی در تنبور یارسان بنام شیخ امیری است که نمونه ی یک پردازش وزین میباشد. اهتمام بر حفظ و اشاعه ی مقامهای تنبور به واسطه ی ،تیمور ثانی، سید نصرالدین جیحون آبادی، آقاعباس جیحون آبادی و… دست به دست مکتب تنبور صحنه را به اوج شکوفایی و غنای موسیقیایی می رساند؛ تا آنکه سید ایاز و باباغلام همت آبادی و سید امرالله شاه ابراهیمی ،درویش امیر حیاتی و… آنرا به نسل امروزی می رسانند.

الهامی در خصوص تغییرات تنبور نیز گفت: «سه سیم شدن تنبور از حدود ۱۴۰ سال پیش در صحنه اتفاق افتاده (به روایتی از استاد خداوردی  و به روایتی از زنده یاد استاد نورعلی الهی). در سال ۱۳۳۲ برای اولین بار درویش امیر حیاتی تنبور را در رادیو با اشعار فارسی (علی گویم علی جویم ) اجرا می کنند و در سال ۱۳۵۳  استاد زنده یاد سید امرالله شاه ابراهیمی پدر تنبور نوازی معاصر، تنبور را از جمخانه ها به سوی استیج های موسیقی هدایت می کنند و پس از آن از بارزترین اساتید منطقه در معرفی ساز  تنبور  در بین نسل امروز و همچنین در ابعاد جهانی بی شک زنده یاد استاد سیدخلیل عالی نژاد بود که نقش بسزایی دراین مهم داشته است.:

الهامی به نقش ویژه منطقه صحنه در خصوص رشد ساز تنبور اشاره کرد و گفت: «با توجه به مستندات تاریخی و صدها نشانه با دلیل و سند از تنبور نوازی و تنبورسازی در این منطقه، شهر صحنه را بی شک می توان به نوعی مهد تنبور و مقام نامید. اما جای هیچ شک و شبهه ای نیست از دوران گذشته تنبور سازی و تنبور نوازی در گوره جو و گهواره و ایل قلخانی و سنجابی  جایگاه ویژه ای داشته است و همچنین میراثدارانی چون کادارا ، لالو بیر خان، سید قاسم افضلی درویش علی میر، سید محمود علوی،سید ولی حسینی و استاد طاهر یارویسی و… در این مناطق می زیسته اند و اجداد استاد اسدالله فرمانی تا هشت نسل گذشته در ساخت ساز تنبور همت گماشته‌اند.»

فرید الهامی با اشاره به موضوع ثبت شهر ملی تنبور خطاب به مسولان میراث فرهنگی و استانداری کرمانشاه گفت: «با توجه به پیشینه فرهنگی این ساز در دو حوزه تنبور نوازی که پیشتر عنوان شد آیا بهتر نیست از دوشهر صحنه و دالاهو به عنوان شهر های تنبور یاد شود؟! تا با این کار علاوه بر دوستی و مودت و برادری بیشتر در بین دو منطقه حقی نادیده گرفته نشود و اجحافی بر تاریخی نشده باشد. اگر قصد و هدف پاسداری از این ساز است که همدلی و درکنار همدیگر بودن مهمترین مساله است و بر اساس مفاد کنوانسیون یونسکو ثبت ملی و جهانی، جهت صلح و همچنین مهر و دوستی در بین اقوام مختلف بنانهاده شده است. جلسه ای که در  ۱۶ دیماه ۱۳۹۸ در کرمانشاه با حضور اساتید و بزرگان دو حوزه برگزار شد، صورتجلسه ای با امضای تمام بزرگان منطقه منعقد گردید که تماما متفق القول بر ثبت این دوشهر( صحنه و دالاهو) بعنوان شهر تنبور صحه گذاشته شد.»

وی در پایان سخنانش گفت: «ارادت بنده نسبت به  اساتید منطقه گوران و دالاهو از جمله زنده یاد استاد طاهر یارویسی و زنده یاد سیدقاسم افضلی و همچنین جناب استاد علی اکبر مرادی  و سایر اساتید دارم پیوندی ناگسستنی است

01 سپتامبر 20
بدون دیدگاه
بازدید 1,195
دانلود

کنسرت محسن یگانه در بلژیک

0
کنسرت محسن یگانه | بروکسل (بلژیک)
تاریخ:
۱۳ اکتبر ۲۰۱۸ (۲۱ مهر ۱۳۹۷)
مکان:
Auditorium Jacques Brel
ساعت:
۲۱:۰۰
نشانی محل برگزاری:
Avenue Emile Gryzon 1, 1070 Brussels
پوستر کنسرت:
29 آگوست 20
بدون دیدگاه
بازدید 1,188
دانلود

پاپ استار ایران

0

یروان خسروی در مدت فعالیتش همیشه سعی کرده نوآوری داشته باشد و کارش رنگ و بوی تکرار نگیرد. هیچ وقت هم از حواشی دور نبوده است. از مشکلاتش با همکاران و نوازندگانش گرفته تا واکنش‌های اجتماعی و اعتراض‌های اینستاگرامی‌اش همگی نشان می‌دهد اگر چه کارش در اولویت است اما دوست ندارد برای اینکه وارد حاشیه نشود فقط سکوت کند. نبوغش در تنظیم باعث شده از برادش فرسنگ‌های جلوتر باشد و از طرفی توانایی‌اش در جذب مخاطب عام هم باعث شده از استادش کاوه یغمایی پرطرفدارتر باشد. به بهانه‌ی انتشار آلبوم‌ جدیدش یعنی مونولوگ و کنسرت آنلاین‌اش نگاهی به کارنامه او داشتیم و سعی کردیم با در نظر گرفتن روند فعالیت پانزده‌ ساله‌اش به عنوان خواننده در رابطه با جایگاهش قضاوتی بی‌طرفانه داشته باشیم.

موسیقی پاپ پس از انقلاب یک مشخصه بارز دارد: تاریخ مصرف کوتاه مدت.
به پاپ استارهای پس از انقلاب نگاه کنید هرکدام آمدند و مدتی به اصطلاح روی بورس بودند.
پس از آن هم شاید محو نشدند اما بی‌شک کمرنگ و کمرنگ‌تر شدند.
در این بین سیروان خسروی از معدود استثناها است.
او شاگرد کاوه یغمایی بوده و وقتی حدودا ۱۹ ساله بود به عنوان نوازنده کیبورد با کاوه روی صحنه رفت.
سیروان در ابتدا با آوای باربَد قرار داد بست و آلبوم اولش «تو خیال کردی بری» را منتشر کرد.
با وجود استقبال نسبی از این آلبوم سیروان چهار سال بعد آلبوم دومش یعنی «ساعت ۹» را با ایران گام منتشر کرد.
در تولید این دو آلبوم شخصی به نام امید اطهری‌نژاد نقش بسزایی داشت.
او هم شاگرد کاوه یغمایی بود و در ترانه‌ها و موسیقی سیروان را همراهی می‌کرد اما امروز هیچ نامی از او نیست.
سیروان سه سال بعد موفق‌ترین آلبومش یعنی «جاده رویاها» را باز هم با شرکت ایران گام منتشر می‌کند.
شاید تا امروز این آلبوم نقطه عطف کارش باشد و البته شروعی مجدد.
سیروان حالا به عنوان تنظیم کننده هم جایگاه مهمی داشت و آلبوم جشن تنهایی شهاب رمضان را تنظیم کرد.
همچنین یکی از مگاهیت‌های تاریخ ایران یعنی وایسا دنیا کار او بود.
حالا او در عمل فقط یک خواننده نبود بلکه پرودوسر کارهای خودش و دیگران هم شده بود.
همین باعث می‌شد با موج موفقیت یک تنظیم کننده جدید اوج نگیرد و با افولش، فراموش شود.
همه چیز در اختیار خودش بود و هرچقدر می‌خواست برای آثارش زمان می‌گذاشت.
سیروان نترسید که از کسی عقب بماند و لابه‌لای پاپ استارهای نوظهور فراموش شود.
او راه منحصر به فرد خودش را آغاز کرد و ادامه داد.
سیروان پس از انتشار آلبوم سومش با قطعه «دوست دارم زندگی رو» به صدر اخبار بازگشت.
قطعه‌ای پر انرژی که به نوعی در برگیرنده‌ی پکیجی از موسیقی و رفتار او بود.
هدف داشتن، خوشحال بودن، انرژی و ورزش و … همگی به نوعی در این قطعه و در زندگی او وجود داشت.
سیروان نترسید که از کسی عقب بماند و لابه‌لای پاپ استارهای نوظهور فراموش شود.
از طرفی دست به حرکت‌های نو زد و با کمک اسپانسری مثل اکس کنسرت آنپلاگدی در برج آزادی برگزار کرد.
شاید در آن زمان برخی فکر می‌کردند به دلیل استقبال پایین او به سالن‌های کوچک‌تری رفته اما اگر هم چنین چیزی درست بود.
سیروان کار جدیدی کرد و از طرفی بعدا نشان داد همچنان مخاطب گسترده‌ی خودش را دارد.
سیروان تقریبا تمام کارهایش را مستقل پیش برد و حتی از جایی به بعد مدیر برنامه قدیمی‌اش را هم کنار گذاشت.
او در اقدامی جالب سعی کرد تک آهنگ‌هایش را روی سایت شخصی‌اش به فروش بگذارد در صورتی که آن زمان امکان فروش تک آهنگ در سایتی مثل بیپ تونز وجود نداشت.
در تمام مدت فعالیتش از بهترین نوازنده‌های ایران استفاده کرد اما این همکاری‌ها را پس از مدتی قطع کرد و تنها رابطه‌اش با برادرش و کاوه یغمایی را حفظ کرد.
از رضا تاجبخش و حامد حمیدزاده و امید حاجیلی گرفته تا کیان پورتراب و نیما رمضان و مسعود همایونی همگی در کنار او ساز زدند اما به مرور حذف و گزینه‌های دیگر جایگزین شدند و البته این روند تا امروز ادامه دارد و حالا هم نوازنده‌های قدرتی مانند نیما حمیدی و امیر دانایی کنارش هستند.
سیروان با سان استار قرار داد بست و با وجود تمام انتقاداتی که در رابطه با تبلیغ آبمیوه به او شد نتیجه این همکاری او را نسبت به تهیه کننده‌ها بی‌نیازتر کرد.
برخلاف اکثر پاپ استارهای دهه ۹۰ که تمام اختیارشان در دست تهیه کننده‌ها بود او سعی کرد مدیریت تمام کارهایش را بدست بگیرد.
به نورپردازی کنسرت‌هایش اهمیت ویژه داد و حتی برای این کار تجهیزاتی به ایران وارد کرد.
همچنین تلاش کرد بلیت‌های کنسرتش را هم از طریق سایت خودش به فروش برساند.
تمام این‌ها او را بدل به پاپ استاری کرد که از تنظیم‌کننده‌ها، تهیه کننده و حتی سایت‌های تبلیغاتی و بلیت‌فروشی بی‌نیاز بود.
ارتباطش با رسانه‌ها را هم به کلی قطع کرد  و حتی در کنفراس مطبوعاتی جشنواره فجر به علت حضور یکی از خبرنگارانی که با او مشکل داشت شرکت نکرد.
در این میان حاشیه‌هایی هم داشت که تا حدی به جایگاه سفت و محکمش ضربه زد.
از تشابه طرح های آلبوم‌ها و قطعاتش گرفته تا فالش خوانی عجیب و غریب در کنسرت.
او در قالب یک پست اینستاگرامی نسبت به رفتار سلبریتی‌هایی که از حسن روحانی حمایت کرده بودند اعتراض کرد و همین باعث شد مورد توجه و حمله‌های زیادی قرار بگیرد.
از بهاره رهنما به خاطر توئییت‌هایی که در مورد او زده بود شکات کرد و اردیبهشت امسال علیه او حکم گرفت.
سیروان چند روز پیش خبر کنسرت آنلاین و انتشار آلبوم جدیدش اعلام کرد و حواشی هم آغاز شد
تیزری از آلبوم منتشر شد که با قطعه‌ای از گروه اسلیپ‌ نات شباهت غیر قابل انکاری داشت.
بسیاری از صفحات مجازی به این موضوع پرداختند و سیروان را متهم به کپی کاری کردند.
او در پاسخ به این حواشی پستی گذاشت که شباهت قطعه‌ای از دیوید گیلمور با قطعه نه نرو را نشان می‌داد و ادعا کرد این شباهت‌ها اتفاقی است.
البته منتقدانش هم در اینستاگرام و توئیتر بیکار نماندند و شباهت‌های دیگری را در آثارش به نمایش گذاشتند.
از طرفی هم بسیاری به قیمت بالای کنسرت آنلاینش معترض شدند.
در حالی که سیروان در سال‌های گذشته چندین سانس کنسرتش را به خاطر وضعیت معیشتی مردم لغو کرده بود و خسارت داده بود.
حالا در حالی که اکثر کنسرت‌های آنلاین رایگان برگزار می‌شود بالاترین قیمت را انتخاب کرد.
قیمتی که بیش از سه برابر قیمت بلیت کنسرت آنلاین همایون شجریان بود.
در نهایت کنسرت آنلاین او که در واقع یک موزیک ویدئوی بلند و از پیش ضبط شده بود در چندین سانس پخش شد.
این به اصطلاح کنسرت با تصویربرداری و نورپردازی بسیار حرفه‌ای، بالای برجی در تهران فیلم برداری شده بود و از هر نظر بی‌نقص بود.
همچنین آلبوم منولوگ هم با تنظیم‌های راک انتشار یافت و البته به شکل رایگان روی کانال تلگرام سیروان قرار گرفت.
سیروان با این آلبوم باز هم بین خودش و آثار پاپ موجود در بازار فاصله‌گذاری روشنی کرد همانطور که با «ساعت ۹» تنظیم‌های متفاوتی را به شکل جدی وارد موسیقی پاپ کرد.
مونولوگ این پتانسیل را دارد که فن‌های جدیدی به طرفداران سیروان اضافه کند و البته می‌تواند فن‌های قبلی را هم به هیچ وجه راضی نکند.
او مانند هر پاپ استاری در دنیا نواقصی دارد که هر از گاهی جایگاهش را متزلزل می‌کند اما با مشاهده‌ی روند کلی فعالیتش امروز می‌توان گفت که سیروان نمونه موفق یک پاپ استار ایرانی است.

29 آگوست 20
بدون دیدگاه
بازدید 1,145
دانلود

آلبوم «با من بخوان» علیرضا قربانی منتشر شد

0

به گزارش خبرنگار مهر، آلبوم «با من بخوان» به آهنگسازی حسام ناصری و خوانندگی علیرضا قربانی مشتمل بر ۱۰ قطعه که تعدادی از آنها پیش از این در اجراهای زنده و تک آهنگ به گوش شنوندگان رسیده بود، منتشر شد. این در حالی است که در این آلبوم چند قطعه جدید از پروژه «با من بخوان» به چشم می‌خورد.

11 آگوست 20
بدون دیدگاه
بازدید 1,193
دانلود