همه چیز درمورد پینک فلوید (Pink Floyd)
پینک فلوید (Pink Floyd) برای خیلی‌ها نام آشنایی‌ست مانند یک برند بزرگ در صنعت موسیقی است. این گروه (Band) موسیقی فلسفه‌ای دارد که همیشه پایبند آن بوده: «کمال‌گرایی موسیقایی» یا به بیانی، ارائه موسیقی به صورت خالص‌ترین و پرمغزترین حالت آن که نیازمند آن است که تمام سلول‌های بدنت را وقف موسیقی و تولید اثر کنی. کاری که در سال ۱۹۶۵ به رهبری سید بَرِت نابغه شروع شد و با هنر و نبوغ دیوید گیلمور، راجر واترز، نیک منسُن و ریچارد رایت تا چندین دهه بی‌امان درخشید و امروزه به عنوان الماسی بزرگ در تاریخ موسیقی جهان و بشریت برجسته شده است.
این گروه یکی از تأثیرگذارترین گروه‌های موسیقی راک انگلیسی است که توانست با موسیقی پراگرسیو و سایکدلیک، اشعار فلسفی، استفاده از تجربیات صوتی و خلق اجراهای زنده استادانه، به موفقیت بین‌المللی دست یابد و به یکی از محبوب‌ترین و تأثیرگذارترین گروه‌های موسیقی عامه‌پسند تبدیل شود.
ساختار و نحوه شکل گیری گروه
پینک فلوید در سال ۱۹۶۵ توسط دانشجویان سابق، سید برت، نیک میسن، راجر واترز و ریچارد رایت، تشکیل شد. آنها در اواخر دهه ۶۰ میلادی و تحت رهبری سید برت دو تک‌آهنگ موفق منتشر کردند. سپس نخستین آلبوم خود تحت عنوان نی‌زن بر دروازه‌های سپیده‌دم را عرضه کردند که آلبومی موفقیت‌آمیز بود و باعث شهرت آنها شد.
دیوید گیلمور در دسامبر ۱۹۶۸ به عنوان پنجمین عضو به گروه پیوست و به تدریج جایگزین سید برت شد که به دلیل مصرف بیش از حد مادۀ توهم‌زای ال‌اس‌دی، سلامتی روانی خود را از دست داده بود.
پس از جدایی برت از پینک فلوید، راجر واترز تبدیل به شاعر اصلی ترانه‌های گروه شد و جایگاه خود را بیش از پیش تثبیت کرد. در این زمان بود که پینک فلوید با آلبوم‌هایی مفهومی همچون نیمهٔ تاریک ماه (۱۹۷۳)، کاش اینجا بودی (۱۹۷۵)، جانوران (۱۹۷۷)، دیوار (۱۹۷۹) و برش نهایی (۱۹۸۳) به شهرت جهانی دست پیدا کرد.
ریچارد رایت در سال ۱۹۷۹، به دلیل مشکلات شخصی با واترز، گروه را ترک گفت. واترز نیز خود در سال ۱۹۸۵، پینک فلوید را ترک کرد تا گیلمور تبدیل به رهبر پینک فلوید شود. وی پس از جدا شدن واترز از گروه، به همراه نیک میسن به بقای پینک فلوید اصرار ورزید که موجب تخاصم بین اعضای باقی‌مانده و واترز شد. در نهایت، واترز با اکراه به ادامه کار پینک فلوید بدون حضور او رضایت داد و پس از آن پینک فلوید بدون همراهی واترز و به رهبری دیوید گیلمور دو آلبوم لغزش آنی در عقل (۱۹۸۷) و ناقوس جدایی (۱۹۹۴) را منتشر کرد.
انحلال گروه پینک فلوید
در سال ۲۰۰۶، گیلمور مصاحبه‌ای با روزنامه ایتالیایی لا رپوبلیکا انجام داد و اعلام کرد که پینک فلوید منحل شده‌است. زمانی که درباره آینده گروه از او پرسیده شد، گیلمور توضیح داد که پینک فلوید دیگر موسیقی نخواهد ساخت و او در سن ۶۰ سالگی ترجیح می‌دهد بر روی پروژه شخصی‌اش کار کند. از آن زمان، واترز و گیلمور بارها اعلام کرده‌اند که قصد ندارند تا دوباره با سایر اعضا گروه، گرد هم آیند.
بازگشت مجدد پینک فلوید
در ۵ ژوئیه ۲۰۱۴، منابع مختلفی از جمله همسر دیوید گیلمور، از منتشر شدن آلبومی جدید از گروه تحت عنوان رودخانه بی‌پایان خبر دادند. این آلبوم از آثار ضبط‌شدهٔ گروه در سال ۱۹۹۴ برگرفته شده است و قرار است به ریچارد رایت فقید تقدیم شود. احتمالا این آلبوم در اکتبر سال ۲۰۱۴ عرضه خواهد شد.
اثرات و جوایز
پینک فلوید یکی از موثرترین و موفق‌ترین گروه‌های راک در همهٔ زمان‌ها است. آنها تاکنون بیش از ۲۵۰ میلیون نسخه فروش داشته‌اند از جمله ۷۴٫۵ میلیون فروش تصدیق‌شده در آمریکا که ۳۷٫۲ میلیون از فروش تا ۱۹۹۳ بوده است. ساندی تایمز در لیست پرفروش‌ترین موسیقیدانان انگلیسی خود در سال ۲۰۱۳، واترز را با تخمین ثروت ۱۵۰ میلیون پوند در رده ۱۱، گیلمور را با ۸۵ میلیون در رده ۲۷ و میسن را با ۵۰ میلیون در رده ۴۷ قرار داد.
